اختلال شخصیت وابسته
اسفند ۸, ۱۳۹۶
شخصیت وسواسی
اسفند ۸, ۱۳۹۶

اختلال شخصیت اجتنابی در روابط عاشقانه چگونه است؟

محبوب هراسان … شخصیت اجتنابی!

محبوب هراسان  Scared Partner

شخصیت اجتنابی  Avoidant Personality

ویژگیهای شخصیت اجتنابی:

به سبب هراس از انتقاد، عدم تایید یا طرد، از فعالیت هایی که نیاز به تعامل با افراد زیادی داشته باشد، اجتناب می کند.

جز با افراد خاصی که از آنها خوشش می آید، مایل به ارتباط با فرد دیگری نیست.

به سبب شرم و یا ترس از تمسخر، از بیان دنیای درون خود حتی به افرادی که با آنها رابطه نزدیک و صمیمانه نیز دارد، خودداری می کند.

در موقعیتهای اجتماعی همواره به این فکر می کند که مبادا مورد انتقاد یا طرد واقع شود.

به سبب احساس بی کفایتی، از حضور در موقعیت های اجتماعی جدید اجتناب می ورزد یا در صورت حضور در آن، احساس ناراحتی می کند.

به سبب احساس کهتری، خود را فاقد مهارت اجتماعی لازم می داند.

غالبا به خاطر اجتناب از احساس شرمندگی، از ورود به فعالیتهای جدید و ناشناخته اجتناب می ورزد.

اگر محبوب کنونی شما، دارای برخی از این ویژگیها است، به احتمال زیاد شما با فردی که اساسا از ایجاد رابطه هراس دارد، وارد رابطه عاطفی شدید. شاید شما تا به حال متوجه شده باشید که محبوب شما عمیقا از اینکه مورد انتقاد یا طرد واقع شود هراس دارد و شاید هم خود شما برای ایجاد صمیمیت بیشتر با او که غالبا سرد و منزوی جلوه می کند، دچار مشکل شده باشید. اگر شما به این نتیجه رسیده باشید که محبوب شما فردی است ه عمیقا از برقراری روابط نزدیک هراسان است، به احتمال قوی او بنا به تشخیص روانشناسان به اختلال شخصیت اجتتنابی دچار است.

شخصیت اجتنابی چگونه شکل می گیرد؟

فرد اجتنابی در دوران کودکی خود معمولا خجالتی و آرام بوده است. اینگونه افراد حتی در کودکی نیز از حضور در میان جمع و فعالت های گروهی اکراه داشته و از اینکه در برابر نگاه دیگران قرار گیرند، احساس ناراحتی می کرده اند. چنین کودکی ممکن است که از رفتن به مدرسه خوداری کند، چرا که او از تعامل با دیگران در مدرسه احساس ناراحتی می کند و از اینکه در موقعیتی قرار گیرد که هیچ ضمانتی برای پذیرش کامل او وجود ندارد، وحشت دارد. شخصیت اجتنابی همچون دیگر اشکال کمرویی ریشه ژنتیکی نیز دارد و بنابراین، از کودکی به بزرگسالی امتداد می یابد.

مطلب پیشنهادی  در صحبت کردن با کودک بیشتر دقت کنید

بنابراین، محیط زندگی دوران کودکی تاثیر بسزایی در شکل گیری شخصیت اجتنابی دارد. افراد اجتنابی غالبا دارای والدینی با تاریخچه اضطراب و ترس هستند. این امکان نیز وجود دارد که والدین آنها بر اساس احساس ترسی که داشته اند، در حمایت و مراقبت از آنها افراط کرده باشند. همچنین این نوع والدین ممکن است در قبال موقعیت های اجتماعی مختلف، به وسیله فوبی اجتماعی یا ترس شدید، از خود واکنش نشان می داده اند و بدین ترتیب، ترس از موقعیت های اجتماعی را به طور ناخواسته به کودک خود القا کرده باشند. این نوع والدین بر کودکی که بر اساس ساختار ژنتیک خود، تمایل به کمرویی و کناره گیری از جمع دارد، تاثیر عمیقی از خود باقی خواهند گذاشت. برخی از تحقیقات پیرامون افراد اجتماعی نیز وجود دارد که از بدرفتاری شدید عاطفی با آنها در دوران کودکی حکایت دارد که نتیجه آن را در زرگسالی می توان در عدم اعتماد فرد به دیگران و هراس شدید در ایجاد روابط با آنها مشاهده کرد.

شخصیت اجتنابی در نقش شریک زندگی:

زندگی مشترک با فردی دارای شخصیت اجتنابی بایستی خسته کننده باشد. این طور نیست؟ اگر صادقانه بخواهیم به این پرسش پاسخ دهیم، بایستی بگوییم: آری! چرا که شخصیت اجتنابی همواره نیاز به اطمینان دهی و پذیرش غیر مشروط دارد. همسر شما همواره خواهان تایید عشقی غیر مشروط از جانب شما خواهد بود، بدون اینکه خودش نیز چنین مسئولیتی را در رابطه با شما در خود احساس کند. هیچ مقدار اطمینان دهی و ابراز عشق و علاقه او را راضی نخواهد ساخت. به همین دلیل در نهایت شما از یکسو در نتیجه تلاش بی وقفه در جهت ارضای نیازهای او و از سوی دیگر به دنبال نادیده گرفتن نیازهای عاطفی و اجتماعی خودتان، دچار احساس خستگی، خشم و رنجش خواهید شد.

حتی در همان اوایل آشنایی نیز کمرویی شخصیت اجتنابی و هراس او از ایجاد رابطه صمیمانه تر می تواند برای شما ناراحت کننده باشد، چرا که تمام زحمت رابطه مزبور را بر روی دوش خود احساس می کنید: اینکه شما هستید که به او تلفن می کنید، قرار ملاقات می گذارید و یا در حسرت شنیدن کلمه ای عاشقانه و محبت آمیز از سوی او می گدازید. همچنین شما ممکن است متوجه شوید که اضطراب همسر شما و هراس او از اعتماد به دیگران به شما نیز سرایت کرده است.

مطلب پیشنهادی  مسئولیت پذیری در کودکان

همسر شما حتی پس از ورود به رابطه با شما نیز از بیان دنیای شخصی خود اجتناب می ورزد و حتی از اینکه شما مسائل بسیار شخصی خود را با او در میان می گذارید، احساس هراس می کند. هرچند ممکن است که او تا حدی از حضور شما در دنیای خودش استقبال کند، اما به طور کلی همچنان نسبت به شما بی اعتماد خواهد ماند. چنین افرادی از آشکار سازی خودشان سخت وحشت دارند، زیرا همواره به خودشان تلقین کرده اند که دیگران از دیدن دنیای درونی آنها خوششان نخواهد آمد.

همچنین شاید شما متوجه شده باشید که فعالیت اجتماعی شما در مقایسه با دوران قبل از زندگی با همسرتان، محدودتر شده است. او همواره شما را از حضور در فعالیت های اجتماعی ترسانده و بر حذر می دارد، چیزی که در ابتدا گمان می کردید از روی محبت و دلسوزی به شما می گوید، در حالیکه اکنون آن را به شیوه کسل کننده او در زندگی نسبت می دهید. شخصیت اجتنابی، غالبا شیوه زندگی خود را به گونه ای تعیین می کند که هر چه بیشتر از تعامل با دیگران دوری کرده و از صدمات احتمالی (به طور مثال طرد و تمسخر) ناشی از رابطه با آنها در امان بماند. یک محبوب اجتنابی نسبت به دیگران مشکوک است و همواره انتظار دارد که از سوی آنها مورد آزار و تحقیر قرار گیرد. بنابراین، هر نوع شوخی یا جوکی می تواند برای او آزار دهنده تلقی شود و بار دیگر به خودش ثابت کند که دیگران قابل اعتماد نیستند و قصر تحقیر او را دارند. اگر از سوی شما، یا فرد دیگری، کوچکترین انتقادی به او شود، او به شدت احساس طرد و آزار خواهد کرد. در نتیجه، شما ممکن است به این احساس برسید که از گفتن بسیاری از حرف ها به او خودداری کنید.

مطلب پیشنهادی  درمان پذيرش و تعهد (ACT)

به تدریج شما متوجه می شوید که محبوب شما علاوه بر اضطراب از حضور در جمع، از اضطراب های دیگری نیز رنج می برد و حتی شاید ادوهی شدید را نیز در خود پنهان کرده باشد. شخصیت اجتنابی بر خلاف دیگر انواع اختلال شخصیت، از تعارض درونی شدیدی رنج می برد. از نگاه فروید شاید نام چنین فردی را می توان “روان رنجور” گذاشت. یک زندگی فرو رفته در اعماق ترس و نگرانی فراگیر می تواند بسیار خسته کننده و حتی در برخی مواقع افسرده کننده نیز باشد. شاید شما تا بحال واکنش شدیدا اضطرابی فرد محبوب خود را در قبال حضور در یک موقعیت اجتماعی که گمان می کند در معرض نگاه دیگران قرار خواهد گرفت، تجربه کرده و شاهد افسردگی او در چنین موقعیت هایی بوده باشید. این اضطراب در نهایت موجب بروز فرسودگی عاطفی مزمن و افسردگی خفیف در او خواهد شد و جالب توجه اینکه اینگونه مشکلات عاطفی در تقابل، منجر به طرد واقعی او از موقعیت های اجتماعی خواهد گردید.

 

خلاصه

اگر چه افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی افراد بدجنس و خطرناکی نیستند، اما زندگی با آنها بسیار خسته کننده است. از آنجایی که یک فرد اجتنابی، کمرو، کم حرف و دارای احساس بی ارزشی و عدم کفایت و هراسان از طرد شدن توسط دیگران است، قبل از کسب احساس اعتماد و اطمینان لازم از تایید شدن توسط شما، از ورود به یک رابطه صمیمانه با شما اجتناب می ورزد. البته پس از ایجاد رابطه با چنین فردی شما رنگ خوشی و آسایش را به خود نخواهید دید، زیرا به جای تجربه یک رابطه دوسویه، شما در یک رابطه یک سویه نقش درمانگر یا یک والد را برای او ایفا می کنید. تصور اینکه چنین فردی روزی به صورت فردی صمیمی در رابطه عاطفی با شما ظاهر شود، بسیار دشوار است. بنابراین، قبل از ورود به رابطه عاطفی با یک فرد اجتنابی و به شغل تمام وقت و خسته کننده خود در جهت ابراز عشق و محبت بی پاسخ خود به او، خوب فکر کنید.

روانشناس خوب در کرج

مشاور خوب در کرج

با مرکز روانشناسی بینش کرج همراه شوید
👇👇👇

۳۴۲۱۹۸۲۱
۰۹۰۳۶۴۱۱۲۲۵

2 دیدگاه ها

  1. فرخنده گفت:

    چقدر مطلب مفید و جالبی بود.ممنون از تهیه مطلب و آگاهی رسونی شما👌

  2. مینا. ح گفت:

    بسیار عالی و کاربردی بود. حدود یک سال پیش خواستگاری با این ویژگی ها داشتم. بعد از کلی صحبت کردن احساس کردم هیچ تعهد عاطفی به من ندارد. با اینکه ساعت ها با من حرف می زد اما خیلی رسمی. گوشه گیر بود و مشغول جمع آوری عتیقه و مجموعه هایی که از نظر من زباله بودند. هرگز مرا به کافه یا رستوران دعوت نکرد. می گفت با کافه مخالف است. من یکبار به زور او را به کافه دعوت کردم.
    خلاصه با راهنمایی مشاور فهمیدم تعهد عاطفی ندارد. و البته از لحاظ مالی هم چون من کارمند بودم گفته بود کاری به من ندارد. خلاصه خودم را با راهنمایی مشاور رهانیدم. مطالب شما هم مرا به یاد او انداخت و احساس خوبی دارم از اینکه با چنین مردی ازدواج نکردم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.